دست نوشته های فرزاد فیضی

بالاخره تموم شد.منظورم رنگ قرمز تقویم روی میزه. روزهای قرمزی و بی روحی که انگار مثل خوره تمام جسم آدم رو می خوره. منظورم تعطیلاته. تعطیلاتی که اگرچه این روز های میانی اش رسمی نبود ولی از رسمی بودن هم بدتر بود.۱۳روز سردرگمی برای همه چیز. مطبوعات، ادارات، دولت و در آخر ملت.
یه سوال،مگه روزهای تعطیل به نوعی روز آرامش و استراحت نیست پس چرا با رنگ قرمز (رنگ تنش و خشونت) از بقیه روزها تفکیک می شه. حتما با خودتون می گید رنگ هشداره ، آخه مگه آدم برای روزهایی که قرار آروم وراحت باشه هم نیاز به هشدار داره.
وصله:شاید تو این روز ها و تو این وضعیت یک نیاز اساسی باشه.